Prive kunst is kunst dat niet per se aan een wijd publiek hoeft te worden vertoond. Het kan aanstootgevend zijn, of zwaar boven de 18+ categorie, maar het bleef gewoon iets van jou zonder dat iemand er ook maar iets over te zeggen had. Vaak zijn het de kinderen die erotische kunst “geen stijl” vinden, omdat de modellen schaamteloos zonder enige vorm van opvoeding maar op die schilderij geposeerd staan, terwijl de kinderen juist zijn bijgebracht om zich netjes te gedragen… Vroeger had elk zichzelf respecterende en welvarende man zo’n kamertje waar hij dergelijke kunstwerken had, zodat hij zijn (mannelijke) gasten na het diner kon vermaken met zijn collectie. Vrouw en kinderen hoorden nooit in deze kamer te komen, totdat de man kwam te overlijden, dan moest de boedel worden verdeeld over de nabestaanden…
Aangezien de studeerkamer de enige kamer is waar je echt alleen kunt zijn, is dit de enige plek waar dit soort kunst kan worden opgehangen. Ook grote huizen hebben vaak maar een zo’n kamer, of je moet een paleis hebben net als Saddam Hussein. Ik ga zelf geen oordeel vellen over dit soort kamers. De een zegt dat het elitair geneuzel is, de ander vindt het maar eng, duister en vooral oneerlijk, omdat je iets te verbergen hebt, en weer een ander vindt het de normaalste zaak van de wereld, want het is gewoon vervelend als men aan je dingen gaan zitten… Dingen die kwijtraken, dingen die kapot raken omdat je kinderen er niet mee weten om te gaan. Dan maar een kamer met wat meer privacy.
Afrikaanse kunst
Hoewel Afrikaanse kunst niet erg bekend is, mede omdat je er nauwelijks iets over komt te horen bij kunstgeschiedenis, is het toch goed vertegenwoordigd hier in Nederland. Bij de Tefaf in Maastricht was er bijvoorbeeld een stand van te vinden, en het aantal boeken van Afrikaanse kunst is ook vrij talrijk, zoals het boek Land of the flying masks art and culture in Burkina Faso the Thomas G.B. Wheelock Collection. Het staat dus wel degelijk in de belangstelling, hoe bescheiden de blonde dame van haar galerie ook over de Afrikaanse kunst praatte. Hiernaast hebben wij een leuk voorbeeldje van Afrikaanse kunst. Het romanticeert een beetje het beeld van hoe het vroeger in Afrika was. Hoewel Afrika tegenwoordig ook niet meer op haar achterhoofd is gevallen, is zo’n afbeelding een leuke manier om te laten zien wat jij leuk vindt op je kamer.
Pop art
Misschien heb je weleens zo’n afbeelding hiervan ergens gezien, of eentje die er veel op lijkt. Wat je misschien niet weet is dat dit in de jaren ’60 een heel bekende kunst stroming was, namelijk de Pop Art. De tentoonstelling van Andy Warhol in het Stedelijk Museum was heel bekend in Nederland; dat was een andere bekende figuur op het gebied van de Pop art. De andere figuur was Roy Lichtenstein, die dit soort schilderijen maakte. De pop art was een tegenreactie op de abstracte en “formele” kunst na de tweede wereldoorlog. Kunst kon ook gewoon leuk en eenvoudig zijn, zonder dieper liggende betekenis. Het klinkt misschien als prietpraat, maar in de jaren ’60 was dit revolutionair, eigenlijk bijna te gek voor woorden! Hoe haalde je het in je hoofd!!! Nu is het nog altijd leuk om naar te kijken, ook al heb je geen verstand van kunstgeschiedenis.
Hedendaagse kunst
Wat is het verschil tussen kunst en pornografie? Als wij de formele definitie nemen, dan moet kunst de geest kunnen prikkelen, en dan moet pornografie in staat zijn om opwindend te zijn. Deze twee gebieden hebben dus veel raakvlak, hoewel de kunst ook op andere manieren kan prikkelen. Het verschil tussen kunst en porno is dat kunst vaak iets meer heeft dan alleen maar opwindend zijn. Andere aspecten komen er ook bij kijken: de context waarin het werk is gemaakt, en belangrijker: dat de regel hoe gekker hoe beter niet per se op hoeft te gaan bij kunst. Je kunt een perfecte moment vastleggen wat jou emotioneel raakt: een eerste ontmoeting met iemand, waarbij elk detail te zien is: de onderbreking van beweging, de draaiing van haar hoofd, het rondvliegen van haar haar, haar ogen, de mond die openstaat… Kosten noch moeite wordt gespaard om zo’n perfecte foto te maken….
Chinese kunst
Om China kun je niet meer heen: de Olympische spelen, het eten, de mensen die je overal in elke uithoek van de wereld wel vindt, en de talloze producten die zij maken. Voor Nederland een interessant volk: exotisch, besloten, ongrijpbaar en harde werkers. Een mix van deze eigenschappen geeft toch een zekere mysterieusheid aan een persoon, zodat het anderen juist nieuwsgierig maakt over hoe zo’n persoon echt is. Chinese kunst is al heel bekend in Nederland. Diverse musea (Groninger Museum, Gemeentemuseum Den Haag) hebben exposities (gehad) van Chinese kunstenaars en op de Kunst RAI was het ook niet meer weg te denken. Kunst galeries zijn naarstig op zoek naar Chinese kunstenaars om het Chinese gedachtegoed tot expressie te brengen!
Expressionisme
Nudo femminile, het Italiaans voor “naakte vrouwelijkheid”. Een naakte vrouw die nogal lelijk op papier is gezet. Waarom is dit een bekend kunstwerk geworden? Allereerst is het rond het jaar 1910 gemaakt, een tijd waarbij dit soort werken ondenkbaar waren! Toen dergelijke werken bekend werden voor het publiek, belandde hij zelfs voor een tijdje in de cel! Toch waren zijn werken heel populair. Zelfs tegenwoordig spreken ze nog tot de verbeelding vanwege de vervreemdende manier hoe het getekend is. Geen verfraaiingen, om de imperfecties weg te laten. Nee, ze worden juist verduidelijkt! Geen lieflijke, ronde, zachte kleuren, maar hard en scherp. Als je zijn zelfportretten ziet, en hem in de ogen aankijkt, dan intimideert het je gewoon! Dit is dus een kunstwerk dat veel kunstliefhebbers heeft gefascineerd, en nu nog steeds tot de verbeelding spreekt. Dit is dus niet zomaar een naakte vrouw!
Met kunstgeschiedenis vond ik dat Edvard Munch kunst maakte die mijn zusje ook wel zou kunnen maken. De docent was toen schappelijk en legde netjes uit waarom het werk juist wel zo apart was. Edvard Munch. Om te beginnen was hij een van de mensen die de kunstrstroming van het expressionisme inleidde. Het expressionisme had te maken met expressies, het uiten van bepaalde gevoelens. Om dit op het doek vast te leggen, werd vooral gebruik gemaakt van simpele vormen en kleuren, zodat het snel duidelijk werd wat werd uitgebeeld. Edvard Munch heeft een erg traumatische jeugd gehad wat van invloed zou zijn op de rest van zijn leven: zijn moeder en zus overleden vroegtijdig en zijn vader scheen hem en zijn andere zusjes flink angst te hebben ingeboezemd. Later leed hij dus ook aan depressies en angststoornissen. Het geniale van hem was hoe hij zoiets feilloos op doek kon vastleggen: de angst, de wanhoop, de onmacht… Wat is er zo fascinerend aan deze schilderij? Niet per se de schoonheid van deze jonge vrouw, daarvoor moet je een schilderij van Bouguereau van de Romantiek hebben. Het interessante is het hoe en waarom. Wat doet ze daar bij het water? Waarom staat ze daar? Wat was de aanleiding? Waarom zo’n schoonheid als haar?